ΑΣΚΗΣΗ & ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ: ΕΝΝΟΙΕΣ ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΕΣ

 

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι έχουν ενσωματώσει στην καθημερινή τους ζωή την γυμναστική. Αυτό το φαινόμενο οφείλεται στο γεγονός ότι η σωματική άσκηση αποδεδειγμένα έχει θετικές επιδράσεις τόσο στην φυσική κατάσταση όσο και στην υγεία και ευρωστία του ατόμου.

Ωστόσο εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η σχέση της σωματικής άσκησης με την ψυχική υγεία. Ορισμένο ποσοστό ανθρώπων επιλέγουν να ασχοληθούν με την γυμναστική προκειμένου να βελτιώσουν την ψυχική τους διάθεση, να καταπολεμήσουν το άγχος της καθημερινότητας, την κατάθλιψη, την κόπωση και άλλες ψυχικές διαταραχές. Πιο συγκεκριμένα, έχει αποδειχθεί ότι η αερόβια, η αναερόβια προπόνηση καθώς και η προπόνηση με αντιστάσεις βελτιώνουν τα επίπεδα άγχους και στρες (Landers & Arent, 2007). Κατά την διάρκεια της προπόνησή μας είτε είναι αερόβια είτε με αντιστάσεις είτε συνδυασμός παράγονται και εκκρίνονται στον οργανισμό μας ορμόνες όπως είναι η ενδορφίνη, η νορεπινεφρίνη, η σεροτονίνη και η ντοπαμίνη, οι οποίες βελτιώνουν την ψυχολογική κατάσταση του ασκούμενου δημιουργώντας ένα αίσθημα εφορίας και ευεξίας.

Η ενασχόληση  με τον αθλητισμό έχει πολλά οφέλη και στην ψυχική υγεία του ανθρώπου πέρα από την σωματική. Ορισμένα από αυτά τα οφέλη είναι τα εξής:

1)      Ανεβάζει τη διάθεση – που οφείλεται στις εκκρίσεις των ορμονών που προκαλεί η άθληση και δημιουργούν ευεξία και εφορία

2)     Χαμηλά επίπεδα στρες και άγχους – που οφείλεται στο γεγονός ότι ο ασκούμενος εκτονώνεται και ξεφεύγει από την πίεση της καθημερινότητας

3)      Αύξηση της αυτοπεποίθησης – που οφείλεται στην επίτευξη καινούργιων στόχων σε κάθε προπόνηση και την βελτίωση της εξωτερικής εικόνας που παίζει σημαντικό ρόλο στην ψυχολογία του ατόμου

4)      Περισσότερη ενέργεια – η αυξημένη αυτοπεποίθηση δίνει περισσότερη ενέργεια και σιγουριά στο άτομο και αυτό έχει επίδραση και στις υπόλοιπες καθημερινές του δραστηριότητες

5)      Εξάλειψη των συμπτωμάτων ψυχικών και συναισθηματικών διαταραχών (ανασφάλεια, κατάθλιψη, σχιζοφρένεια) 

Σύμφωνα με τους Wipfli et al., (2008), ένας άνθρωπος που ακολουθεί ένα πρόγραμμα γυμναστικής 3 με 4 φορές την εβδομάδα από 30 μέχρι 40 λεπτά παρουσιάζει χαμηλά επίπεδα άγχους ενώ εάν η προπόνησή του διαρκεί από 60 έως 90 λεπτά τότε τα αποτελέσματα είναι σαφώς καλύτερα.

Σε ένα πρόγραμμα άσκησης αξίζει να σημειωθεί και το κομμάτι της αναπνοής που παίζει σημαντικό και καθοριστικό ρόλο στο να καταφέρει το άτομο κατά την διάρκεια της προπόνησή του να καταπολεμήσει το στρες και το άγχος και να χαλαρώσει τους μυς και το σώμα του. Όταν ο ασκούμενος εκτελεί την άσκηση υπό μεγάλη πίεση και ένταση τότε αυτό αυτομάτως επηρεάζει και την αναπνοή του. Δυσκολεύεται να πάρει σωστές και βαθιές αναπνοές, με αποτέλεσμα να επηρεάζει αρνητικά την απόδοσή του, να αδυνατεί να συντονίσει την κίνηση με την αναπνοή και κατ’ επέκταση να αυξάνει τα επίπεδα στρες και άγχους. Για αυτό το λόγο, είναι βοηθητικό σε όλα τα προγράμματα άσκησης να συμπεριλαμβάνονται ασκήσεις αναπνοών ώστε ο ασκούμενος να έχει καλύτερη απόδοση στις ασκήσεις με ταυτόχρονη χαλάρωση σώματος.

Εν κατακλείδι, αποδεικνύεται ότι η γυμναστική είναι από τις καλύτερες ασχολίες που μπορούμε να κάνουμε για τον εαυτό μας καθώς οι άνθρωποι που αθλούνται έχουν μια καλή φυσική κατάσταση και ψυχική υγεία. Ακόμα και λίγα λεπτά περπάτημα την μέρα βοηθούν στην τόνωση της διάθεσής μας, της αυτοπεποίθησή μας και της ενέργειάς μας. Σημαντικό είναι η ένταξη της άσκησης στη ζωή μας να γίνει σταδιακά ειδικά αν βρισκόμαστε σε αρχικό επίπεδο προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν τραυματισμοί στο σώμα μας καθώς και να επιλέξουμε το είδος άσκησης που ταιριάζει στην προσωπικότητά μας και στα θέλω μας!!!

Γι' αυτό πάντα να θυμάστε <νους υγιής εν σώματι υγιεί> 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

LANDERS, D., ARENT, S. (2007) Physical activity and mental health. Handbook of sport psychology (pp.469-491). New Jersey. John Wiley & Sons, Inc.

WIPFLI, B, RETHORST, C., LANDERS, W. (2008) The anxiolytic effects of exercise: A meta-analysis of randomized trials and dose response Analysis. Journal of Sport & Exercise Psychology, 30, 392-410.

Δήμας, Β., Σάλτου, Μ., & Σπυρόπουλος, Α. (2015). Σωματική άσκηση και ψυχική υγεία.

 

 

Pilates world

Η μέθοδος Pilates είναι ένα μοναδικό σύστημα ασκήσεων διάτασης και ενδυνάμωσης και διαμορφώθηκε από τον γνωστό σε όλους μας Joseph H. Pilates. Η μέθοδός του στοχεύει στο να δυναμώσει και να τονώσει τους μυς του σώματος, να βελτιώσει τη στάση του σώματος, να χαρίσει ευλυγισία και ισορροπία και να συντονίσει μυαλό και σώμα.

Πιο συγκεκριμένα, ο Pilates ονόμασε τη μέθοδό του " Τέχνη του Ελέγχου" και ξεκίνησε να το δημιουργεί στη Γερμανία στις αρχές της δεκαετίας του 1900 με αφορμή ότι ως παιδί υπέφερε από άσθμα και ραχιτισμό και ήθελε να δυναμώσει το σώμα του.Τα τελευταία χρόνια του Α' παγκόσμιου πολέμου ο Pilates υπηρέτησε ως νοσοκόμος και είχε τοποθετήσει ένα σύστημα με ελατήρια στα κρεβάτια των ασθενών για να υποστηρίξει τα ασθενικά τους μέλη ενώ παράλληλα τους έκανε φυσικοθεραπεία. Αυτό που διαπίστωσε ο Pilates και οι γιατροί ήταν ότι οι ασθενείς βελτιώνονταν ταχύτερα και έτσι οι ασκήσεις με τα ελατήρια σε συνδυασμό με τις ασκήσεις εδάφους έγιναν η βάση της μεθόδου του Pilates.

Το 1926 ο Pilates έστησε το πρώτο επίσημο Pilates studio στη Νέα Υόρκη  και από την πρώτη κιόλας μέρα είχε μια ανοδική πορεία, η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα με τους πρώτους ένθερμους υποστηρικτές τους Martha Graham και George Balanchine. Επιπλέον η μέθοδός του στην αρχή αποτέλεσε το μυστικό πολλών τραυματισμένων χορευτών στη φάση της αποκατάστασης.

Οι ασκήσεις στρώματος σύμφωνα με τη μέθοδο του Pilates βασίζονται σε συγκεκριμένες αρχές:

1. Συγκέντρωση
2. Έλεγχος 
3. Κέντρο (powerhouse)
4. Ρευστότητα
5. Ακρίβεια 
6. Αναπνοή 
7. Φαντασία 
8. Διαίσθηση 
9. Σφαιρικότητα

Ο Joseph Pilates πίστευε στη δύναμη που έχει το μυαλό να ελέγχει το σώμα. Επομένως, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η μέθοδός του είναι μια ολόκληρη φιλοσοφία που στοχεύει να κτίσει ένα υγιές σώμα, ένα υγιές μυαλό και κατ' επέκταση μια υγιή ζωή!!! 

Όλοι μας μπορούμε να ενσωματώσουμε το Pilates στην καθημερινότητά μας για να δούμε πραγματικά το σώμα μας να αλλάζει γιατί όπως λέει και ο ίδιος ο Pilates σε 10 μαθήματα θα νιώσεις τη διαφορά σε 20 θα δεις τη διαφορά και σε 30 θα έχεις ένα ολόκληρο καινούργιο σώμα!!! 

Στο παρακάτω βίντεο θα δείτε ένα δείγμα ασκήσεων βασισμένες στο PIlates και καλό θα ήταν να τις εκτελείτε 3 φορές την εβδομάδα, 10 -12 επαναλήψεις ή και περισσότερες εάν θέλετε. Πάντα όμως να συμβουλεύεστε τον προσωπικό σας γυμναστή και γιατρό να σας συμβουλέψει σύμφωνα με τις ανάγκες σας. 

ΧΟΡΕΥΟΥΜΕ;;;

Όλα στο σύμπαν έχουν ρυθμό, όλα γύρω μας χορεύουν.....

Ο χορός συνιστά τόσο ένα βιολογικό όσο και ένα πολιτισμικό φαινόμενο. Ξεκίνησε να εμφανίζεται από τους αρχαίους κιόλας χρόνους κυρίως για θρησκευτικούς και λατρευτικούς σκοπούς με τους χορευτές να έρχονται σε πνευματική και σωματική "μέθη" κατά την διάρκεια του χορού.  Στο πέρασμα των χρόνων, ο χορός άρχισε να χρησιμοποιείται ως μέσο επικοινωνίας με τις υπέρτατες δυνάμεις και αργότερα ως μέσο επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, εκτελώντας είτε απλές χειρονομίες είτε ολοκληρωμένες κινήσεις με το σώμα τους ή κινώντας μόνο τις αρθρώσεις τους προκειμένου να εκφράσουν τα διάφορα συναισθήματά τους.

Το ανθρώπινο σώμα σε σχέση με τη βαρύτητα έχει την ικανότητα να εκτελεί ποικίλες κινήσεις, βασιζόμενες σε τρεις βασικές κατηγορίες: (α) ταυτόχρονη στήριξη στους δύο δείκτες/πόδια, (β) εναλλαγή δεικτών στήριξης, δηλαδή από το ένα πόδι στο άλλο και (γ) στήριξη στον ένα δείκτη και ταυτόχρονη άρση του άλλου. Σε περίπτωση που συνδυάσουμε είτε με απλό τρόπο είτε με λίγο πιο σύνθετο αυτές τις τρεις κατηγορίες μαζί με ταυτόχρονη κίνηση των μερών του άνω κορμού, τότε μπορούμε να δημιουργήσουν μια μικρή ή μεγαλύτερη σύνθεση κινήσεων και τελικά μια ολοκληρωμένη χορογραφία. 

Ο κόσμος του χορού έχει πολλές μορφές και πολλά είδη. Εκείνο το είδος το οποίο συνδυάζει με άρτιο τρόπο όλες τις κινήσεις των μερών του σώματος και των αρθρώσεων σε συνδυασμό ή μεμονωμένα, όλα τα επίπεδα της κίνησης (ψηλό, μεσαίο, χαμηλό) αλλά και τα εκφραστικά στοιχεία είναι ο μοντέρνος χορός, γνωστός και ως σύγχρονος χορός. Ο σύγχρονος χορός ξεκίνησε στην Αμερική στα τέλη του 1920, ως "αντίδραση" στις αυστηρές δομές του μπαλέτου. Θεωρείτε πως η γυναίκα που αποτέλεσε τον σπουδαιότερο ρόλο στην καθιέρωση του σύγχρονου χορού ήταν η  Isadora Duncan, η οποία αντιστάθηκε στις αυστηρές κινήσεις και την ενδυμασία των χορευτών του μπαλέτου. Έτσι το μπαλέτο άρχισε να χάνει την λάμψη του τον 19ο αιώνα, καθώς πολλοί χορευτές άρχισαν να υιοθετούν τις αντιλήψεις και τις δομές του σύγχρονου χορού με θερμούς υποστηρικτές τις Helen Tamiris και τις Martha Graham, που βοήθησαν και αυτές με τη σειρά τους να εξελιχθεί και να διαδοθεί αυτό το νέο είδος χορού. Η Helen Tamiris πίστευε ότι ο κάθε χορευτής πρέπει να έχει το δικό τρόπο έκφρασης μέσω του σώματός του και το δικό στυλ που κινείται, ενώ η  Martha Graham ανέπτυξε την δική της γλώσσα του σώματος μέσα από την οποία μπορούσε να εκφράσει όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα που την κατέκλυζαν. 

Από το 1980 και μετά ο σύγχρονος χορός επηρεάστηκε από την νοοτροπία της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης και εξελίχθηκε σε θεατρικό είδος επηρεάζοντας το μπαλέτο αλλά και τους ballroom χορούς.

Ο χορός είναι ένας δημιουργικός τρόπος να εκφράσεις όλα σου τα συναισθήματα χρησιμοποιώντας αποκλειστικά και μόνο το σώμα σου. Μαθαίνεις να θέτεις στόχους, να εξελίσσεσαι προκειμένου να τους πετύχεις, να έχεις πειθαρχία και συνέπεια, να καταπολεμάς το άγχος και το κυριότερο να μάθεις να το ζεις... Αυτό είναι η μεγαλύτερη επιτυχία!!!