Το "1984" γράφτηκε από τον Τζόρτζ Όργουελ το 1948 και περιγράφει την ιστορία ενός ανθρώπου, του Γουίνστον Σμιθ, ο οποίος ζει στην Ωκεάνια, μιας χώρας όπου κυριαρχεί ένα απολυταρχικό καθεστώς και η οποία βρίσκεται σε διαρκή πόλεμο με δυο άλλες υπερδυνάμεις. Σε αυτήν την χώρα ο λαός βρίσκεται υπό συνεχή παρακολούθηση, μέσα από τα άγρυπνα μάτια του "Μεγάλου Αδερφού". Χαρακτηριστική μάλιστα φράση που χρησιμοποιεί ο Όργουελ είναι: " Ο Μεγάλος Αδερφός σε παρακολουθεί".
Πρόσφατα πήγα και είδα το "1984" στο θέατρο και πραγματικά έμεινα συγκλονισμένη. Αυτό μάλιστα που με εντυπωσίασε περισσότερο και με έκανε να προβληματιστώ ήταν το πόσες ομοιότητες υπήρχαν με την σημερινή πραγματικότητα που όλοι βιώνουμε. Είναι ένα προφητικό βιβλίο που έγραψε ο Τζορτζ Οργουελ και το οποίο θεωρείται βιβλίο σταθμός του 20ου αιώνα. Χαίρομαι αφάνταστα που ανάμεσα σε φλύαρους συγγραφείς που γράφουν μόνο και μόνο για να πουν κάτι ικανοποιώντας το εγώ τους και τον ναρκισσισμό τους, υπάρχουν και συγγραφείς που γράφουν στοχεύοντας στην αφύπνιση του ανθρώπινου πνεύματος και στην εξέλιξη του κόσμου.
Ο "Μεγάλος Αδερφός" είναι πολιτικός ηγέτης του "Κόμματος". Δεν τον βλέπει ποτέ κανείς, ενώ ο ίδιος και με την βοήθεια των συνεργατών του, παρακολουθεί την κάθε κίνηση και σκέψη των ανθρώπων (αστυνόμευση της σκεψης). Το "Κόμμα" ,μέσω των υπουργείων της Αλήθειας και της Αγάπης, έχει ως στόχο την χειραγώγηση του μυαλού και του νου μας. Τα μέσα που χρησιμοποιούν για να το πετύχουν είναι τα ίδια που χρησιμοποιούν και οι μικροί τύραννοι: την οργή, τον οίκτο και τον φόβο. Το γεγονός αυτό συμβαίνει ακόμα και σήμερα.
Οι άνθρωποι είναι πλήρως κοιμισμένοι και δέχονται χωρίς κριτική οτιδήποτε τους πλασάρουν τα άτομα της εξουσίας και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Σκοπός του "Κόμματος" είναι να κρατάει το λαό αναλφάβητο και χωρίς κανένα απολύτως συναίσθημα. Οτιδήποτε και αν πει το "Κόμμα" είτε είναι λογικό είτε είναι παράλογο, αυτό είναι το σωστό. Και σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφέρω μια σκηνή από το έργο: " Ο Μεγάλος Αδερφός" και οι εκπρόσωποί του είχαν κάνει το μαύρο-άσπρο και έλεγαν συνέχεια ότι 2 + 2 δεν κάνει 4 αλλά κάνει 5. Το τραγικό της κατάστασης ήταν ότι ο λαός χειροκροτούσε με ενθουσιασμό το "Κόμμα" και πίστευε ότι όντως 2 συν 2 κάνει 5, χωρίς να καθίσει να σκεφτεί πόσο παράλογο ήταν αυτό. Και δυστυχώς αυτός ο παραλογισμός βιώνεται καθημερινά την σήμερον μέρα ως κάτι το φυσιολογικό. Ο Όργουελ με αυτό το μεταφορικό παράδειγμα θέλει να δείξει πόσο χαμηλό είναι το πνευματικό επίπεδο του σημερινού λαού και την εξωφρενική πλύση εγκεφάλου που μας κάνουν.
Αυτό το φαινόμενο που περιγράφει ο Όργουελ στο έργο του απεικονίζει πλήρως την κοινωνία μας. Το βλέπουμε από τις μικρές ηλικίες μέχρι και τους πιο μεγάλους. Όλα τα νέα παιδιά τελειώνοντας το σχολείο είναι σαν να μην πέρασαν ποτέ ούτε απέξω, σέρνονται από την μια άκρη στην άλλη χωρίς να κάνουν τίποτα το ουσιαστικό και ακολουθούν σαν τα πρόβατα την μάζα και τα πρότυπα της μόδας χάνοντας τελείως την προσωπικότητά τους. Κάθονται όλη τη μέρα μπροστά από ένα κινητό με το μυαλό σε πλήρη αδράνεια και χωρίς να έχουν στόχους και φιλοδοξίες στην ζωή τους. Δυστυχώς το ίδιο το βλέπουμε και στους μεγάλους.
Ο Γουίνστον Σμιθ, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, ήταν ο μόνος άνθρωπος που είχε καταλάβει το ύπουλο παιχνίδι του "Μεγάλου Αδερφού". Μέσα λοιπόν σε αυτήν την κοινωνία έπρεπε από τη μια να μην γίνει αντιληπτός από το "Κόμμα" και από την άλλη έπρεπε να προσπαθήσει να βρει μια λύση να σταματήσει αυτή την προπαγάνδα. Σημαντικός σταθμός και πολύτιμη βοήθεια για αυτόν ήταν μια κοπέλα, όπου μαζί, ερωτευμενοί και αγαπημένοι αγωνιζόντουσαν εναντίον του "Κόμματος".
Στο τέλος ο Όργουελ δείχνει ότι οι εκπρόσωποι του "Μεγάλου Αδερφού" πιάνουν τον Σμιθ και την κοπέλα και προσπαθούν με "βασανιστήρια" να τους κάνουν όπως όλους τους άλλους, "ζωντανοί νεκροί", να κινούνται να τρώνε και να κάνουν όλες τις βασικές ενέργειες, ΧΩΡΙΣ όμως να σκέφτονται, να προβληματίζονται και κυρίως να αισθάνονται!!!
Ήρθε νομίζω η ώρα το "Κόμμα" και " Ο Μεγάλος Αδερφός" να καταστραφούν και να πάρουν επιτέλους αυτό που τους αξίζει. Ήρθε η στιγμή οι κοινωνίες να αναπτυχθούν έχοντας κύριο γνώμονα την δικαιοσύνη, την δημοκρατία και την ισοτιμία.
ΠΟΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΌΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΤΕΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ;....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου